ආරම්භය ගමේ ඉස්කෝලෙන්. ශිෂ්‍යත්ව පන්ති නං ගියා තමා. ඒත් පාස් වුණේ වාසනාවට. තේරීමක් නෑ, කෙලින්ම ලොකු ඉස්කෝලෙට. ඊළඟට සාපෙළ. ඒකත් පාස්. විකල්ප දෙකයි. ගණන් හදල මොනා කරන්නද, තුවාලෙකටවත් බේත් දාගන්න පුළුවන් වුණොත් කොච්චර දෙයක්ද? ඒත් කාටද පුළුවන් පාඩම් කරන්න. ගණන් හදන එක හොඳා ඊට වැඩිය. ඊළඟට උසස්පෙළ. ඒකත් පාස්. විකල්ප නෑ, හොඳම තැනට.
අරමුණක් නැතුව තීරණ වලින් ජීවිතේ ආපු දුර. ඊළඟට පළවෙනි වාරය. ආපහු විකල්ප. මොන වගේ එකෙක්ද වෙන්න ඕන. අරමුණක් නැත්තං, ප්‍රතිඵල වලින් යන්න පුළුවන් උපරිම තැන තමා තීරණය. අනාගතයත් තීරණය වෙලා ඉවරයි. හැබැයි,
කවදාවත් ඕන වුණාද මෙතනට එන්න? නෑ.
ඉන්න තැනට කැමතිද? ඔව්.
යන තැනට කැමති වෙයිද? දන්නෙ නෑ.
එතනට යාවිද? විශ්වාසයක් නෑ.
බලාපොරොත්තුනං, එමට. ඒත් අරමුණක්..... තාමත් නෑ.
No comments:
Post a Comment